Мадлен Алгафари

Преводач: Елени Бенарди

Μετάφραση: Ελένη Μπεναρδή

Тя плачеше, когато я дърпаха за плитките.

Когато момчетиите замерят с прашка птичките.

Когато до полуда в едно момче се влюби.

Когато жива се оплака, защото го изгуби.

Тя плачеше, когато оставаше сама.

За старите си кукли, за мама, за дома.

Когато се омъжи, очите си изплака.

Когато го изпращаше и срещаше на влака.

Тя плачеше, когато раждаше в щастлива болка.

Не мислеше защо, не питаше и още колко.

И продължаваше да плаче над болните деца.

За хората без покрив и тези без сърца.

Тя плачеше, когато децата отлетяха

и къщата и дворът смъртоносно опустяха.

Когато се завръщаха, пак плачеше – щастлива.

И тайно, тихо плачеше, когато си отиват.

А после плака гордо, когато стана баба.

От болка пък – че ставаше по-немощна и слаба.

Тя плачеше, когато оплакваше мъжа си.

Преди да го последва, през сълзи каза на сина си:

– Е, сине, поплачи си, но знай: Аз съм много щастлива жена,

защото съм имала шанса да плача за всичко това!

Madlen Algafari 

Αυτή έκλαιγε, όταν την τραβούσαν από τις πλεξούδες.

Όταν τα αγόρια σημάδευαν με την σφεντόνα τα πουλιά.

Όταν ερωτεύτηκε μέχρι τρέλας ένα αγόρι.

Όταν ζωντανή έκλαιγε, γιατί τον έχασε.

Αυτή έκλαιγε, όταν έμεινε μόνη της.

Για τις παλιές της κούκλες, για την μαμά, για το σπίτι.

Όταν παντρεύτηκε, δάκρυα έτρεχαν από τα μάτια της.

Όταν επιβιβαζόταν και τον συναντούσε στο τρένο.

Αυτή έκλαιγε, όταν γεννούσε με ένα γλυκό πόνο.

Δεν σκεφτόταν γιατί, δεν ρώτησε για πόσο ακόμα.

Και συνέχιζε να κλαίει πάνω από τα άρρωστα παιδιά.

Για τους ανθρώπους χωρίς στέγη και για εκείνους χωρίς καρδιά.

Αυτή έκλαιγε, όταν τα παιδιά άνοιξαν τα φτερά τους

και το σπίτι και η αυλή μέχρι θανάτου ερήμωσαν.

Όταν επέστρεψαν, πάλι έκλαιγε χαρούμενη.

Και κρυφά, σιγά έκλαιγε, όταν έφευγαν.

Και ύστερα έκλαιγε με περηφάνια, όταν έγινε γιαγιά.

Από τον πόνο πάλι έκλαιγε που έγινε πιο αδύναμη και αδύνατη.

Αυτή έκλαιγε, όταν θρηνούσε τον άνδρα της.

Πριν έρθει η ώρα να τον ακολουθήσει, μέσα από τα δάκρυα είπε στον γιο της:

-Ε, γιε μου, να κλάψεις, αλλά να ξέρεις: Εγώ είμαι πολύ χαρούμενη γυναίκα,

διότι μου δόθηκε η ευκαιρία να κλάψω για όλα αυτά!